บทที่ 1 : รู้จักกับตัวอักษรในภาษาญี่ปุ่น

ในระบบการเขียนของภาษาญี่ปุ่นมีการใช้ตัวอักษรร่วมกัน 3 ชุด คือ

1. ตัวอักษรฮิรางานะ（平仮名・ひらがな） 
2. ตัวอักษรคาตาคานะ（片仮名・カタカナ）
3. ตัวอักษรคันจิ（漢字）

ตัวอักษรฮิรางานะ（平仮名・ひらがな）
ใช้สำหรับเขียนคำในภาษาญี่ปนที่ไม่สามารถเขียนเป็นตัวคันจิได้ และคำช่วย
มีด้วยกันทั้งหมด 46 ตัว โดยตัวอักษร 1 ตัวจะใช้แทนเสียง 1 พยางค์ ดังตารางต่อไปนี้

あ อะ a	い อิ i	う อุ u	え เอะ e	お โอะ o
か คะ ka	き คะ ki	く คุ ku	け เคะ ke	こ โคะ ko
さ สะ sa	し ชิ shi	す สุ su	せ เสะ se	そ โสะ so
た ทะ ta	ち จิ chi	つ ทสึ tsu	て เทะ te	と โทะ to
な นะ na	に นิ ni	ぬ นุ nu	ね เนะ ne	の โนะ no
は ฮะ ha	ひ ฮิ hi	ふ ฟุ fu	へ เฮะ he	ほ โฮะ ho
ま มะ ma	み มิ mi	む มุ mu	め เมะ me	も โมะ mo
や ยะ ya		ゆ ยุ yu		よ โยะ yo
ら ระ ra	り ริ ri	る รุ ru	れ เระ re	ろ โระ ro
わ วะ wa				を โอะ wo
ん อึน n

นอกจากตัวอักษรในตารางข้างต้นแล้ว
ยังมีการเติม "เตนเตน" (ขีดสองขีด) กับ "มารุ" (วงกลม) ด้านขวาบนของตัวอักษรในบางวรรค
ทำให้เกิดเป็นตัวอักษรเสียงขุ่น ดังตารางต่อไปนี้

が กะ ga	ぎ กิ gi	ぐ กุ gu	げ เกะ ge	ご โกะ go
ざ ซะ za	じ จิ zi	ず ซึ zu	ぜ เซะ ze	ぞ โซะ zo
だ ดะ da	ぢ ดิ di	づ ดึ du	で เดะ de	ど โดะ do
ば บะ ga	び บิ bi	ぶ บุ bu	べ เบะ be	ぼ โบะ bo
ぱ ปะ pa	ぴ ปิ pi	ぷ ปุ pu	ぺ เปะ pe	ぽ โปะ po

และนอกจากการเติม "เตนเตน" (ขีดสองขีด) หรือ "มารุ" (วงกลม)
ยังมีการเติม ゃ,ゅ,ょต่อท้ายตัวอักษรบางตัวในแถวเสียง "อิ" ของทัั้งสองตารางก่อนหน้า
ทำให้เกิดเป็นตัวอักษรเสียงควบ ดังตารางต่อไปนี้

きゃ เคียะ kya	きゅ คิว kyu	きょ เคียว kyo
しゃ ฉะ sha	しゅ ชุ shu	しょ โชะ sho
ちゃ จะ cha	ちゅ จุ chu	ちょ โจะ cho
にゃ เนียะ nya	にゅ นิว nyu	にょ เนียว nyo
ひゃ เฮียะ hya	ひゅ ฮิว chu	ひょ เฮียว hyo
みゃ เมียะ mya	みゅ มิว myu	みょ เมียว myo
りゃ เรียะ rya	りゅ ริว ryu	りょ เรียว ryo
ぎゃ เกียะ gya	ぎゅ กิว gyu	ぎょ เกียว gyo
じゃ จะ ja	じゅ จุ ju	じょ โจะ jo
ぢゃ เดียะ dya	ぢゅ ดิว dyu	ぢょ เดียว dyo
びゃ เบียะ bya	びゅ บิว byu	びょ เบียว byo
ぴゃ เปียะ pya	びゅ พิว pyu	ぴょ เปียว pyo

ถึงตรงนี้

.
.
.

พักหายใจกันก่อน

ถ้าพร้อมแล้ว
ค่อยมาลุยกันต่อ

.

.

.

มา

ตัวอักษรคาตาคานะ（片仮名・カタカナ）

ใช้สำหรับเขียนคำยืมจากภาษาต่างประเทศ ที่ไม่ใช่คำจากภาษาจีน
มีด้วยกันทั้งหมด 46 ตัว โดยตัวอักษร 1 ตัวจะใช้แทนเสียง 1 พยางค์ ดังตารางต่อไปนี้

ア อะ a	イ อิ i	ウ อุ u	エ เอะ e	オ โอะ o
カ คะ ka	キ คะ ki	ク คุ ku	ケ เคะ ke	コ โคะ ko
サ สะ sa	シ ชิ shi	ス สุ su	セ เสะ se	ソ โสะ so
タ ทะ ta	チ จิ chi	ツ ทสึ tsu	テ เทะ te	ト โทะ to
ナ นะ na	ニ นิ ni	ヌ นุ nu	ネ เนะ ne	ノ โนะ no
ハ ฮะ ha	ヒ ฮิ hi	フ ฟุ fu	ヘ เฮะ he	ホ โฮะ ho
マ มะ ma	ミ มิ mi	ム มุ mu	メ เมะ me	モ โมะ mo
ヤ ยะ ya		ユ ยุ yu		ヨ โยะ yo
ラ ระ ra	リ ริ ri	ル รุ ru	レ เระ re	ロ โระ ro
ワ วะ wa				ヲ โอะ wo
ン อึน n

นอกจากตัวอักษรในตารางข้างต้นแล้ว 

ยังมีการเติม "เตนเตน" (ขีดสองขีด) กับ "มารุ" (วงกลม) ด้านขวาบนของตัวอักษรในบางวรรค 

ทำให้เกิดเป็นตัวอักษรเสียงขุ่น เช่นเดียวกันกับตัวอักษรฮิรางานะ ดังตารางต่อไปนี้

ガ กะ ga	ギ กิ gi	グ กุ gu	ゲ เกะ ge	ゴ โกะ go
ザ ซะ za	ジ จิ zi	ズ ซึ zu	ゼ เซะ ze	ゾ โซะ zo
ダ ดะ da	ヂ ดิ di	ヅ ดึ du	デ เดะ de	ド โดะ do
バ บะ ga	ビ บิ bi	ブ บุ bu	ベ เบะ be	ボ โบะ bo
パ ปะ pa	ピ ปิ pi	プ ปุ pu	ペ เปะ pe	ポ โปะ po

และนอกจากการเติม "เตนเตน" (ขีดสองขีด) หรือ "มารุ" (วงกลม)
ยังมีการเติม ゃ,ゅ,ょต่อท้ายตัวอักษรบางตัวในแถวเสียง "อิ" ของทัั้งสองตารางก่อนหน้า
ทำให้เกิดเป็นตัวอักษรเสียงควบ เช่นเดียวกันกับตัวอักษรฮิรางานะ ดังตารางต่อไปนี้

キャ เคียะ kya	キュ คิว kyu	キョ เคียว kyo
シャ ฉะ sha	シュ ชุ shu	ショ โชะ sho
チャ จะ cha	チュ จุ chu	チョ โจะ cho
ニャ เนียะ nya	ニュ นิว nyu	ニョ เนียว nyo
ヒャ เฮียะ hya	ヒュ ฮิว chu	ヒョ เฮียว hyo
ミャ เมียะ mya	ミュ มิว myu	ミョ เมียว myo
リャ เรียะ rya	リュ ริว ryu	リョ เรียว ryo
ぎゃ เกียะ gya	ぎゅ กิว gyu	ぎょ เกียว gyo
じゃ จะ ja	じゅ จุ ju	じょ โจะ jo
ぢゃ เดียะ dya	ぢゅ ดิว dyu	ぢょ เดียว dyo
びゃ เบียะ bya	びゅ บิว byu	びょ เบียว byo
ぴゃ เปียะ pya	びゅ พิว pyu	ぴょ เปียว pyo

ตัวอักษรคันจิ （漢字）

เป็นตัวอักษรภาพที่ยืมมาจากจีน โดยตัวอักษร 1 ตัว จะใช้แทนคำ 1 ความหมาย เช่น

• 人 แทนคำว่า "คน"
• 犬 แทนคำว่า "สุนัข"
• 木 แทนคำว่า "ต้นไม้"
• 水 แทนคำว่า "น้ำ"
• 月 แทนคำว่า "ดวงจันทร์"

การอ่านตัวอักษรคันจิ

สามารถอ่านได้ทั้งแบบญี่ปุ่น (คุงโยมิ) โดยจะไปพ้องเสียงกับคำดั้งเดิมในภาษาญี่ปุ่น
และแบบจีน (องโยมิ) โดยจะไปพ้องเสียงกับคำในภาษาจีน เช่น

• 人 อ่านแบบญี่ปุ่นได้ว่า ひと อ่านแบบจีนได้ว่า じん หรือ にん
• 犬 อ่านแบบญี่ปุ่นได้ว่า いぬ อ่านแบบจีนได้ว่า けん
• 木 อ่านแบบญี่ปุ่นได้ว่า き     อ่านแบบจีนได้ว่า もく หรือ ぼく
• 水 อ่านแบบญี่ปุ่นได้ว่า みず อ่านแบบจีนได้ว่า すい

- จบบทที่ 1 -