เทคนิคการจำคู่อกรรมกริยากับสกรรมกริยา
1. อกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียงสระอะ + る
จะมีคู่่สกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียงสระเอะ + る
เช่น 下がる (さがる) ลงมาที่ต่ำ
下げる (さげる) วางลง,ทำให้ลดต่ำลง
上がる (あがる) ขึ้นไปที่สูง
上げる (あげる) ยกขึ้น,ทำให้สูงขึ้น
2. อกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียง いる
จะมีคู่สกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียง おす
เช่น 起きる (おきる) ตื่นขึ้นมาเอง
起こす (おこす) ทำให้ตื่น,ปลุก
降りる (おりる) ลงจากรถเอง
降ろす (おろす) ให้ลงรถ,ยกลง
3. อกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียง れる
จะมีคู่สกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียง す
เช่น 壊れる (こわれる) เสียหาย,แตก,พัง
壊す (こわす) ทำพัง,ทำลาย
隠れる (かくれる) ซ่อนตัวเอง
隠す (かくす) เอาบางอย่างไปซ่อน
4, อกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียง る
จะมีคู่สกรรมกริยาที่ลงท้านด้วยเสียง す
เช่น 帰る (かえる) กลับบ้านด้วยตัวเอง
帰す (かえす) ปล่อยคนอื่นกลับบ้าน
直る (なおる) ถูกซ่อม,กลับมาใช้ได้
直す (なおす) ซ่อมให้กลับใช้ได้
5. อกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียงสระอุ
จะมีคู่สกรรมกริยาลงท้ายด้วยเสียงเอะ + る
เช่น 進む (すすむ) คืบหน้า(ด้วยตัวเอง)
進める (すすめる) ทำให้คืบหน้า
点く (つく) ไฟเปิดขึ้นเอง
点ける (つける) กดเปิดไฟ
6. อกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียงสระอุ
จะมีคู่สกรรมกริยาที่ลงท้ายด้วยเสียงสระอะ + す
เช่น 減る (へる) ลดจำนวนลงเอง
減らす (へらす) ทำให้ลดจำนวนลง
動く (うごく) ขยับตัวเอง
動かす (うごかす) ขยับบางอย่าง
จะเห็นได้ว่าอกรรมกริยานั้นเป็นสภาพการกระทำที่เกิดขึ้นกับตัวของประธานเองเลยไม่จำเป็นต้องมีกรรมมารองรับ ส่วนสกรรมกริยานั้นจะเป็นการที่ประธานกระทำต่อบางสิ่งจึงจำเป็นต้องมีกรรมมารองรับ
วิธีผันคำกริยาให้อยู่ในรูปต่างๆ
1. การผันคำกริยาเป็นรูปปฏิเสธทั่วไป
(V-ない)
(V-ない)
คำกริยากลุ่มที่ 1
ผันโดยการเปลี่ยนเสียงสระอุที่อยู่ตัวท้ายสุด
ให้เป็นเสียงสระอะ ยกเว้น う จะเปลี่ยนเป็น わ
จากนั้นให้เติม ない ต่อท้าย
| 言う | พูด | 言わない | ไม่พูด |
| 立つ | ยืน | 立たない | ไม่ยืน |
| 分かる | เข้าใจ | 分からない | ไม่เข้่าใจ |
| 書く | เขียน | 書かない | ไม่เขียน |
| 泳ぐ | ว่ายน้ำ | 泳がない | ไม่ว่ายน้ำ |
| 死ぬ | ตาย | 死なない | ไม่ตาย |
| 遊ぶ | เที่ยวเล่น | 遊ばない | ไม่เที่ยวเล่น |
| 読む | อ่าน | 読まない | ไม่อ่าน |
| 話す | คุย | 話さない | ไม่คุย |
หมายเหตุ คำกริยา ある ที่แปลว่า "มี(ใช้กับสิ่งของ)" จะผันเป็น ない แปลว่า "ไม่มี"
คำกริยากลุ่มที่ 2
ผันโดยการตัด る ที่อยู่ตัวท้ายสุดออก
แล้วเติม ない ต่อท้าย
| 起きる | ตื่น | 起きない | ไม่ตื่น |
| いる | มี,อยู่ | いない | ไม่มี,ไม่อยู่ |
| 感じる | รู้สึก | 感じない | ไม่รู้สึก |
| 寝る | นอน | 寝ない | ไม่นอน |
| 食べる | กิน | 食べない | ไม่กิน |
| 見える | เห็น | 見えない | ไม่เห็น |
คำกริยากลุ่มที่ 3
ผันโดยการเปลี่ยน 来る(くる)
เป็น 来ない (こない)
และเปลี่ยน する เป็น しない
| くる | มา | こない | ไม่มา |
| する | ทำ | しない | ไม่ทำ |
2. การผันคำกริยาเป็นรูปสุภาพ
(V-ます)
คำกริยากลุ่มที่ 1
ผันโดยการเปลี่ยนเสียงสระอุที่อยู่ตัวท้ายสุด
เป็นเสียงสระอิ จากนั้นให้เติม ます ต่อท้าย
ตัวอย่าง
| พูด | 言う | 言います |
| ยืน | 立つ | 立ちます |
| เข้าใจ | 分かる | 分かります |
| เขียน | 書く | 書きます |
| ว่ายน้ำ | 泳ぐ | 泳ぎます |
| ตาย | 死ぬ | 死にます |
| เที่ยวเล่น | 遊ぶ | 遊びます |
| อ่าน | 読む | 読みます |
| คุย | 話す | 話します |
คำกริยากลุ่มที่ 2
ผันโดยการตัด る ที่อยู่ตัวท้ายสุดออก
แล้วเติม ます
แล้วเติม ます
| ตื่น | 起きる | 起きます |
| มี,อยู่ | いる | います |
| รู้สึก | 感じる | 感じます |
| นอน | 寝る | 寝ます |
| กิน | 食べる | 食べます |
| เห็น | 見える | 見えます |
คำกริยากลุ่มที่ 3
ผันโดยการเปลี่ยน 来る (くる)
เป็น 来ます (きます)
และเปลี่ยน する เป็น します
| มา | くる | 来ます |
| ทำ | する | します |
V-ます นั้นสามารถผันต่อได้อีก ดังนี้
- ผันเป็นรูปอดีตสุภาพโดยการเปลี่ยน ます
เป็น ました
| 書きます | เขียน | 書きました | เขียนแล้ว |
| 読みます | อ่าน | 読みました | อ่านแล้ว |
| 起きます | ตื่น | 起きました | ตื่นแล้ว |
| 寝ます | นอน | 寝ました | นอนแล้ว |
| きます | มา | 来ました | มาแล้ว |
| します | ทำ | します | ทำแล้ว |
- ผันเป็นรูปปฏิเสธสุภาพโดยการเปลี่ยน ます
เป็น ません
| 書きます | เขียน | 書きません | ไม่เขียน |
| 読みます | อ่าน | 書きません | ไม่อ่าน |
| 起きます | ตื่น | 起きません | ไม่ตื่น |
| 寝ます | นอน | 寝ません | ไม่นอน |
| きます | มา | きません | ไม่มา |
| します | ทำ | しません | ไม่ทำ |
- ผันเป็นรูปอดีตปฏิเสธสุภาพโดยการเปลี่ยน ます
เป็น ませんでした
| 書きます | เขียน | 書きませんでした | ไม่ได้เขียน |
| 読みます | อ่าน | 読みませんでした | ไม่ได้อ่าน |
| 起きます | ตื่น | 起きませんでした | ไม่ได้ตื่น |
| 寝ます | นอน | 寝ませんでした | ไม่ได้นอน |
| きます | มา | きませんでした | ไม่ได้มา |
| します | ทำ | しませんでした | ไม่ได้ทำ |
ยังมีรูปแบบการผันอื่นๆ อีกมากมาย เอาไว้จะมาให้ความรู้ต่อเนื่องในบทความต่อๆ ไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น